De mate waarmee men fotografie als kunst ziet, is gelegen aan de gedachte dat fotografie slechts een middel is om de werkelijkheid zo realistisch mogelijk weer te geven.

Om de fotografie als een discipline in de kunst te zien leg ik de volgende begrippen voor:

A)    “fotografie” betekent schrijven met licht. (In het Grieks: foto = licht en grafie = schrijven).

B)    “kunst”  het scheppen van iets moois, of het product daarvan. Vaardigheid in het doen van iets moeilijks.

C)    “kunstena(a)res”, iemand die creatief zich bezig houdt met het produceren middels vaardigheid en/of  kennis.

D)    “creatief” het bedenken en maken van iets.

Mijn stelling: “Kunst is een product van creativiteit en vakmanschap”. Met andere woorden het maakt niet uit met wat voor materiaal het tot stand komt. Dit zien wij o.a. in de driemensionele kunst discipline. Er worden beelden vervaardigd uit diverse soort materie. Ook de kunstschilder maakt niet alleen gebruik van doek, verf en kwast; maar op diverse oppervlakte en zelfs middels fysiek geweld.  Te denken aan het krabben, spuiten en gooien met verf.

In de discipline fotografie werk ik middels het schrijven met het licht, technisch gezegd het vastleggen van het licht cq lichtgolven. Mijn fotografische creaties komen tot stand middels een vooraf ontstane idee, voor of na het fotograferen van een bepaald object. Met de camera leg ik lichtvorm en -nuance vast cq fotografeer ik.

Voor mij is fotografie niet alleen het registreren van de werkelijkheid. Anderzijds moet het bewerken van een foto een meerwaarde aan toevoegen. Hetzij door de compositie, kleurnuance en/of communicatieve gedachte te versterken of weer te geven. Simpel gezegd niet het bewerken om het bewerken helig het doel, maar het eind resultaat moet een visuele meerwaarde hebben.

De vraag, “is fotografie kunst of niet”, is niet een van vandaag maar reeds in het prille stadium van de fotografie. In 1861 was er een rechtszaak of de fotografie nu slechts een wetenschappelijk procedure was om zaken visueel te documenteren of een vorm van kunst. De rechter bepaalde dat “foto’s de vrucht zouden kunnen zijn van menselijk denken en geest van kunstzinnige smaak of intelligentie, het stempel van een persoonlijkheid zou kunnen dragen en daarmee tot kunstwerken worden”.

Ondanks deze uitspraak duurde het nog tot ver in de twintigste eeuw voor fotografie als volwaardige kunstvorm op tentoonstellingen werd toegelaten. Het erkennen van fotografie als volwaardige kunstvorm getuigd van een veelzijdige kunstzinnig denken.